|
SANU: Zvuci sačuvani za budućnost
izvor: evn 25.11.2014.
Bogata riznica muzičkog blaga našeg naroda koju čuva Muzikološki institut SANU biće sačuvana za buduća pokolenja i u digitalnoj formi. Više od 2000 sati zapisa tradicionalne muzike kao i crkvenog pojanja, iz svih krajeva Srbije i bivše Jugoslavije, od sada je dostupnije ne samo istraživačima, već i svim zainteresovanim za lepotu našeg nasleđa, zahvaljujući osmogodišnjem radu i entuzijazmu stručnjaka ove naučne institucije. U Svečanoj sali Skupštine grada, posle okončanja najvećeg dela posla, juče su ovaj projekat predstavili dr Melita Milin, direktor Muzikološkog instituta, dr Rastko Jakovljević, rukovodilac projekta, dr Jelena Jovanović i Danka Lajić Mihajlović, savetnice na projektu, i saradnice Marija Dumnić i Irina Cvijanović.
Ističući kako zapisivanje muzičkog folklora kod nas traje već dva veka, a da je prve snimke srpskih napeva još 1912. u Banatu načino veliki mađarski kompozitor Bela Bartok, dr Melita Milin naglasila je da je za prenošenje u digitalnu formu velike i bogate zbirke bilo neophodno koliko etnomuzikološko znanje, toliko i poznavanje savremenih tehnologija.
- Prema ukupnom broju snimaka koje sadrži, kao i geografskoj obuhvatnosti, žanrovskoj raznovrsnosti, kolekcija snimaka tradicionalne narodne muzike i crkvenog pojenja sabrana u Muzikološkom institutu, pored fono-arhiva RTS i onog koji pripada Fakultetu muzičkih umetnosti, jedna je od najznačajnijih zvučnih zbirki u zemlji - smatra dr Rastko Jakovljević. - Zbirka sadrži 140 voštanih ploča, 34 žičana kalema, 950 magnetofonskih traka, više od 2.000 gramofonskih ploča, veliki broj audio-kaseta, audio kompakt diskove i snimke na digitalnim memorijskim nosačima.
Prema njegovim rečima prebacivanju zvuka sa najstarijih snimaka koji postoje u Srbiji morala je da prethodi restauracija voštanih ploča i žičanih kalema, što je veoma skup i komplikovan postupak, pa su im pomoć pritekle kolege iz inostranstva. Sa svojom ličnom opremom iz Beča je u Beograd došao inženjer Franc Lehlajter, konsultant fono-arhiva Austrijske akademije nauka, koji je „osposobio“ voštane ploče, dok je za restauraciju žičanih kalema bila dragocena podrška Pala Rihtera, direktora Muzikološkog instituta Mađarske akademije nauka.
Podsećajući na istorijat ove zvučne riznice, dr Jelena Jovanović i Danka Lajić Mihajlović istakle su da su najviše fonografa na voštanim pločama iza sebe ostavili etnolog Borivoje Drobnjaković i kompozitor Kosta Manojlović. One su naglasile i da je od samog osnivanja Muzikološkog instituta, značaj prikupljanja muzičkog materijala sa terena uočio i podržao prvi direktor, kompozitor Petar Konjović, a da su svoj veliki doprinos tom poslu dali Milica Ilijin, Miodrag Vasiljević, Radmila Petrović, Dimitrije Stefanović, Ana Matović i mnogi drugi.
VREDNI POKLONI
Pored snimaka istraživača instituta u fono-arhivu se čuvaju i pokloni Muzikološkom institutu među kojima su i snimci crkvenog pojanja etnologa Lore Krejton Bolton nastali 1961. godine. Vredna je i ostavština od 170 zapisa naše muzike iz Dalmacije Kamenka Berića, kao i materijal koji je prikupio folklorista Momčilo Zlatanović.
|
