|
Više od 70 umetničkih radova, koje su srpski slikari iz dijaspore poklonili otadžbini Srbiji posle reprezentativne likovne izložbe novembra 1990. godine u Narodnom muzeju u Beogradu, čime je praktično formiran Legat Matice iseljenika Srbije – nestalo je netragom, piše Emagazin „Global Serbia”
Poslednji put slike su bile u javnosti u proleće 2008. godine na prigodnoj svečanosti u privatnoj vili u krugu bivše Fabrike štofa „Branko Krsmanović” u Paraćinu, vlasništvo tadašnjeg predsednika Matice Radivoja Dabića, koji je na tu funkciju došao iz Pariza.
Danas, skoro deceniju posle, kada se entuzijazmom i energijom grupe ljudi na čelu sa Miodragom Jakšićem, nekadašnjim funkcionerom ugašenog Ministarstva za dijasporu, obnavlja rad ove najstarije institucije u Srba okrenute iseljeništvu, niti je Dabić više predsednik, niti se zna gde su slike iz Legata Matice.
Novoizabrani predsednik Matice ne zna gde se slike nalaze, osnovne informacije o njima ima zahvaljujući katalogu, koji je te 2008. godine štampan povodom predstavljanja umetničkih slika u Paraćinu. Kaže i da su mu se javljali neki umetnici-donatori iz dijaspore, autori poklonjenih slika, pitajući šta je sa tom reprezentativnom umetničkom zbirkom, budući da ni sami nemaju nikakvih informacija gde bi slike mogle da budu.
Indikativno je da se tokom svih ovih godina, na nekoliko javnih upozorenja u medijima pouzdanih svedoka ovako kriminalnog odnosa prema Legatu i na pitanje šta je sa umetničkim poklonom iz dijaspore, niko nije oglašavao, niti pokazao interesovanje da se ova vredna umetnička zbirka vrati građanima Srbije, kojima je velikodušnošću srpskih umetnika i namenjena.
Izložba „Likovno stvaralaštvo Srba u svetu” bila je posvećena 300. godišnjici Velike seobe Srba pod patrijarhom Arsenijem III Čarnojevićem iz 1690. i ostvarena je kao kruna saradnje sa više od 100 slikara u iseljeništvu. Reč je o jednom od najznačajnijih poduhvata osmišljenog duhovnog povezivanja dva razdvojena dela srpskog naroda, inače prevashodne misije koju je od svog osnivanja 4. aprila 1951. godine Matica ostvarivala na uništavanju sivih mrlja među Srbima i spajajući dva srpska sveta u jedan.
Kao glasnogovornik iseljeništva u otadžbini, ali i pružena ruka iz matice ka iseljeništvu, Matica se i ovom izložbom, sačinivši istovremeno i prvi popis srpskih slikara u svetu, pokazala kao brižna majka oko koje se sabiraju svi oni kojima je zajednička ljubav prema Srbiji. Izraz te ljubavi su i umetničke slike poklonjene Srbiji, stvarane u različitim krajevima sveta, odslikavajući i nacionalno zajedničko i iseljenički različito na način koji posebno obavezuje poklonoprimce.
Umesto takvog osećanja odgovornosti, umetnički izraz te ljubavi je – nestao.
Među poklonjenim umetničkim delima nalaze se kreacije sve samih zvučnih imena, koje je za izložbu davne 1990. godine okupio i probrao Momčilo Pavlović, napisavši u tada priređenom katalogu pod naslovom „Graditi domovinu, izmišljatisvet” da su „ta dela uvek znala da će doći ovamo, u mesto odakle ih je duša umetnika i ponela, iz središta sveta za njih, možda malo zaboravljenog sedišta, pokadkad pod bljeskom sveta, ali središta ipak”.Tu su: Slobodan Jevtić Slobo, Ines Bakić, Krinka Belić, Miodrag Mišel Vojić, Vasili Kirjazovski, Radovan Kragulj, Zoran Ljutica, Stevan Malenić, Miodrag Marković, Milinko Miković, Živka Milojević, Ljubomir Popović Ljuba, Dušan Simić, Vlada Čakarević, Milan Uzelac, Miloš Šobajić, Kosa Bokšan i Petar Omčikus, svi iz Francuske; pa potom Tomislav Božović i Lazar Dimitrijević iz Švedske, Mile Prerad i Mihailo Čumić iz Nemačke, Lilijan Karland i Radomir Miljković iz Australije, Vera Gavrilović Obradović, Bogdan Miščević, Marija Pavlović McCarthy, Branko Porobić, Vlasto Stefanović, Đorđe Čermak, Aleksandar Popović i Dušica Savić Benghiat, svi iz SAD; Josip Majzner, Miroslav Kića Nešić, Aleksandar Petričić i Blagoje Srdić – Braca Bonifacio iz Kanade, Olga Vuksanović Montanjo iz Bolivije i Vladislav Lalicki iz Južne Afrike…
|
