 |
Policija ispituje zilotski kamp u kom deca vežbaju pucanje
izvor: vecernje novosti 05.08.2014
Policija proverava činjenice u vezi sa pisanjem medija o deci koja su sredinom prošlog meseca u okviru Svetolazarevog pravoslavnog omladinskog kampa vežbala pucanje iz replika atomatskih pušaka, a čije delovanje su osudili javnost u Srbiji i predstavnici SPC.
"Pokretenuta je istraga kako bi bile proverene sve činjenice", rekao je Tanjugu direktor srpske policije Milorad Veljović.
Mediji su prethodnih dana objavili snimak dece, od kojih su neka mlađa od 10 godina, kako pucaju iz replika ruskog kalašnjikova. Desetodnevni kamp je ovog leta održan na Kučajskim planinama iznad Despotovca, a organizovao ga je zilotski red nekanonske Istinski pravoslavne crkve.
Širom Srbije krstari više stotina sveštenika i monaha, pa čak i episkopa, koji propovedaju i misionare - samostalno. Osim pravoslavlja, na koji se sa podjednakim žarom svi pozivaju, mantija i verskih obreda, njih povezuje pripadnost raskolničkim pokretima koji ne priznaju zvaničnu Srpsku pravoslavnu crkvu, njeno ustrojstvo i Svete tajne.
Otkriće kampa takozvane Srpske istinski pravoslavne crkve u Kučajskim planinama, u kojima su deca prolazila svojevrsnu vojnu obuku, u središte pažnje javnosti ponovo su stavili ovu kontroverznu versku grupu. Njeni pripadnici nazivaju se zilotima, a osnova njihovog učenja je tobožnja briga o istinskom pravoslavlju. Na njenom čelu je episikop Akakije, koji godinama neguje veze sa sličnim mističnim pokretima u inostranstvu.
Reč je o kontroverznom Novosađaninu Nemanji Stankoviću (43), koji je prethodno bio iskušenik u manastiru Kovilj, posle čega je pristupio grčkim starokalendarcima. On pripada raskolničkoj Ruskoj istinskoj pravoslavnoj crkvi, koju ne priznaje nijedna od zvaničnih crkava.
Ova verska grupa sebe smatra čuvarom pravoslavne vere, a njeni pripadnici okupljaju se u zabačenim planinskim krajevima. Za sebe tvrde da su „revnitelji“, što objašnjavaju svojom doslednošću i nepokolebljivošću u veri. Vojni dril koji su prolazili učesnici Svetolazarevskog sabora u organizaciji ove grupe, međutim, pokazao je i militantnu stranu njihovog učenja.
Koliko zilota deluje u Srbiji - nije poznato. Većina njihovih monaha i pristalica okupljena je oko dva manastira - Novog Stjenika u Kučajskim planinama, koji je naseljen monahinjama, i Ugara na Fruškoj gori, gde živi bratstvo kaluđera. Iznad ulaza u oba hrama visi isto obeležje - crna zastava za krstom i natpisom „Pravoslavlje ili smrt“. Ovaj simbol nose i na monaškim kapama i mantijama. U osnovi njihovog učenja je, pored jevanđelja, odbijanje bilo kakvog modernizma u crkvi, novog kalendara, kontakata i molitvi sa katolicima.
- Držimo se istinskog pravoslavlja - objašnjavaju pripadnici ovog verskog pokreta. - Ne pristajemo na ekumenizam, koji je postao trend u SPC, kao i na članstvo u Svetskom savetu crkava. To su masonske organizacije, koje deluju na štetu srpskog naroda i pravoslavne vere.
Trenutno najbrojniju grupu odmetnika od Srpske patrijaršije čine sledbenici bivšeg vladike raško-prizrenskog Artemija, koji se već četiri godine okupljaju pod nazivom „Eparhija raško-prizrenska u egzilu“. Bazu pristalica bivšeg vladike čini više desetina monaha i iskušenika koji su u znak protesta zbog Artemijeve smene bez saglasnosti crkvenih vlasti napustili svoje manastire.
Oni su, u međuvremenu, u privatnim kućama, vikendicama i pod šatorima osnovali dvadesetak improvizovanih kapela, koje nazivaju katakombama. Nezvanično sedište ove grupe je u dva manastira koji se nalaze u selu Ljuljaci kod Gornjeg Milanovca, i Loznica kod Čačka. „Artemijevci“ su svoje hramove podigli u više šumadijskih sela, ali i u Nišu, Kuli, Novom Pazaru, Barajevu...
U SPC negiraju bilo kakav crkveni karakter ovih grupa i ističu da je reč o raskolnicima koji deluju poput ostalih verskih sekti.
- Oni nemaju hramove, sveštenike niti bilo kakve veze sa istinskim pravoslavljem - kažu u Srpskoj patrijaršiji. - Na njihovoj meti su uglavnom mladi i površni vernici koji ne poznaju osnovne ideje hrišćanstva. Reč je o sektaškom delovanju, a njegovim posebno ekstremnim oblicima, poput organizovanja kvazivojničkih kampova, trebalo bi da se pozabavi i država.
GRČKA I RUSIJA
Ziloti koji deluju u Srbiji svoj uzor imaju u monaštvu grčkog manastira Esfigmen na Svetoj Gori. Kaluđeri ovog manastira još 1974. godine otcepili su se od Vaseljenske patrijaršije, i već godinama deluju samostalno, optužujući carigradsku i grčku crkvu za jeres i potpadanje pod uticaj katolika. Zilotski manastir Ugar na Fruškoj gori, koji pripada tzv. Srpskoj istinskoj pravoslavnoj crkvi, smatran je metohom Esfigmena.
|
